Jer 9 | ABGk | STEP | τις δώσει κεφαλή μου ύδωρ και οφθαλμοίς μου πηγήν δακρύων και κλαύσομαι τον λαόν μου τούτον ημέρας και νυκτός τους τετραυματισμένους θυγατρός λαού μου

Jeremiah 9

CHAPTER 9 The LORD Leaves His People

1 τις δώσει κεφαλή μου ύδωρ και οφθαλμοίς μου πηγήν δακρύων και κλαύσομαι τον λαόν μου τούτον ημέρας και νυκτός τους τετραυματισμένους θυγατρός λαού μου 2 τις δώσει μοι εν τη ερήμω σταθμόν έσχατον και καταλείψω τον λαόν μου και απελεύσομαι απ΄ αυτών ότι πάντες μοιχώνται σύνοδος αθετούντων 3 και ενέτειναν την γλώσσαν αυτών ως τόξον ψεύδος και ου πίστις ενίσχυσεν επί της γης ότι εκ κακών εις κακά εξήλθοσαν και εμέ ουκ έγνωσαν φησί κύριος 4 έκαστος από του πλησίον αυτού φυλάξασθε και επ΄ αδελφοίς αυτών μη πεποίθατε ότι πας αδελφός πτέρνη πτερνιεί και πας φίλος δολίως πορεύσεται 5 έκαστος κατά του φίλου αυτού καταπαίξεται αλήθειαν ου μη λαλήσωσι μεμάθηκεν η γλώσσα αυτών λαλείν ψευδή ηδίκησαν και ου διέλιπον του επιστρέψαι 6 τόκος επί τόκω δόλος επί δόλω ουκ ηθέλησαν ειδέναι με φησί κύριος 7 διά τούτο τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ιδού εγώ πυρώσω αυτούς και δοκιμώ αυτούς τι ποιήσω από προσώπου πονηρίας θυγατρός λαού μου 8 βολίς τιτρώσκουσα η γλώσσα αυτών δόλια τα ρήματα του στόματος αυτών τω πλησίον αυτού λαλεί ειρηνικά και εν εαυτώ έχει την έχθραν 9 μη επί τούτοις ουκ επισκέψομαι λέγει κύριος η εν λαώ τοιούτω ουκ εκδικήσει η ψυχή μου

A Lamentation Over Jerusalem

10 επί τα όρη λάβετε κοπετόν και επί τας τρίβους της ερήμου θρήνον ότι εξέλιπον παρά το μη είναι ανθρώπους ουκ ήκουσαν φωνήν υπάρξεως από πετεινών του ουρανού και έως κτηνών εξέστησαν ώχοντο 11 και δώσω την Ιερουσαλήμ εις μετοικίαν και εις κατοικητήριον δρακόντων και τας πόλεις Ιούδα εις αφανισμόν θήσομαι παρά το μη κατοικείσθαι 12 τις ο άνθρωπος ο συνετός και συνέτω τούτο και ο λόγος στόματος κυρίου προς αυτόν αναγγειλάτω υμίν ένεκεν τίνος απώλετο η γη ανήφθη ως έρημος παρά το μη διοδεύεσθαι αυτήν 13 και είπε κύριος προς με διά το εγκαταλιπείν αυτούς τον νόμον μου ον έδωκα προ προσώπου αυτών και ουκ ήκουσαν της φωνής μου 14 αλλα επορεύθησαν οπίσω των αρεστών της καρδίας αυτών της κακής και οπίσω των ειδώλων α εδίδαξαν αυτούς οι πατέρες αυτών 15 διά τούτο τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ ιδού εγώ ψωμίζω αυτούς ανάγκας και ποτιώ αυτούς ύδωρ χολής 16 και διασκορπιώ αυτούς εν τοις έθνεσιν ους ουκ εγίνωσκον αυτοι και οι πατέρες αυτών και επαποστελώ επ΄ αυτούς την μάχαιραν έως του εξαναλωσαι αυτούς εν αυτή 17 τάδε λέγει κύριος καλέσατε τας θρηνούσας και ελθέτωσαν και προς τας σοφάς αποστείλατε και φθεγξάσθωσαν 18 και λαβέτωσαν εφ΄ υμάς θρήνον και καταγαγέτωσαν οι οφθαλμοί υμών δάκρυα και τα βλέφαρα υμών ρείτω ύδωρ 19 ότι φωνή οίκτου ηκούσθη εν Σιών πως εταλαιπωρήσαμεν κατησχύνθημεν σφόδρα ότι εγκατελίπομεν την γην και απερρίψαμεν τα σκηνώματα ημών 20 ακούσατε δη γυναίκες λόγον θεού και δεξάσθω τα ώτα υμών λόγους στόματος αυτού και διδάξατε τας θυγατέρας υμών οίκτον και γυνή την πλησίον αυτής θρήνον 21 ότι ανέβη θάνατος διά των θυρίδων υμών εισήλθεν εις την γην υμών του εκτρίψαι νήπια έξωθεν και νεανίσκους από των πλατειών 22 και έσονται οι νεκροί των ανθρώπων εις παράδειγμα επί προσώπου του πεδίου της γης υμών και ως χόρτος οπίσω θερίζοντος και ουκ έσται ο συνάγων 23 τάδε λέγει κύριος μη καυχάσθω ο σοφός εν τη σοφία αυτού και μη καυχάσθω ο ισχυρός εν τη ισχύϊ αυτού και μη καυχάσθω ο πλούσιος εν τω πλούτω αυτού 24 αλλ΄ εν τούτω καυχάσθω ο καυχώμενος συνιείν και γινώσκειν με ότι εγώ ειμι κύριος ο ποιών έλεος και κρίμα και δικαιοσύνην επί της γης ότι εν τούτοις το θέλημά μου λέγει κύριος 25 ιδού ημέραι έρχονται λέγει κύριος και επισκέψομαι επί πάντας περιτετμημένους ακροβυστίας αυτών 26 επ΄ Αίγυπτον και επί Ιούδαν και επί Εδώμ και επί υιούς Αμμών και επί υιούς Μωάβ και επί παν περικειρόμενον κατά πρόσωπον αυτού τους κατοικούντας εν τη ερήμω ότι πάντα τα έθνη απερίτμητα σαρκί και πας οίκος Ισραήλ απερίτμητοι καρδίας αυτών